Kutubia to symbol Marrakeszu, a także centrum i punkt najwyższy starego miasta. W porównaniu z innymi meczetami, unikalną cechą Kutubii jest to, że podczas budowy minaretu do zaprawy łączącej kamienie wsypano prawie tysiąc worków cennych przypraw, dzięki czemu meczet wydziela intensywny aromat, który nadal jest wyczuwalny. Dlatego meczet nosi również nazwę „Cynamonowego Minaretu”. Meczet nie jest otwarty dla publiczności, ale wokół niego znajduje się darmowy do zwiedzania mały ogród.
Aït Benhaddou
Ogród zamkowy Aït Benhaddou to grupa budynków wybudowanych z gliny otoczonych wysokimi murami. Jest to typowy przedpustynny osiedle ludności. Wewnątrz murów obronnych zbudowano wiele domów, a wokół są wieże strzeleckie wspomagające obronę. Aït Benhaddou w prowincji Ouarzazate jest klasycznym przykładem architektur południowej Maroka. W 1987 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego.
Uniwersytet al-Qarawiyyin
Miasto Fez zostało założone w IX wieku n.e. i jest miejscem, gdzie znajduje się najstarszy uniwersytet. Uniwersytet al-Qarawiyyin w rzeczywistości składa się z meczetu i części szkoły koranowej. Został zbudowany przez córkę bogatego kupca, Fatimę al-Firiyę. Pod jej przywództwem to miejsce rozwinęło się z małego miejsca pielgrzymkowego w instytucję religijno-educacyjną i miejsce dyskusji politycznych, stając się ważną szkołą religijną w świecie arabskim. Jednak uniwersytet zabrania wejścia dla nie-muslimów, można go jedynie oglądać z zewnątrz.
Medina w Meknesie
Meknes to miasto wojskowe zbudowane przez Murabitów w XI wieku. Stało się stolicą kraju pod panowaniem sultana Mulej Ismaila, założyciela dynastii Alaouitów (1672 - 1727). Sultanie zdobył, że Meknes został zbudowany jako imponujące miasto w hiszpańsko - mauretańskim stylu, otoczone wysokimi murami i ogromnymi bramami. Nawet dzisiaj widać, że to harmonijna całość islamskiego i europejskiego stylu z XVII - wiecznego Maghrebu. W 1996 roku Meknes został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego.
Stare miasto zostało zbudowane w III wieku p.n.e. i było stolicą starej afrykańskiej księstwa Mauretanią. Był to ważny przedpostój Imperium Rzymskiego, gdzie znajdują się wiele eleganckich i wyrafinowanych budynków. Ten stanowisko archeologiczne znajduje się w obfitym regionie rolniczym, gdzie odkryto wiele ważnych zabytków i artefaktów. Volubilis była również przez pewien czas stolicą dynastii Idrysidów, a założyciel dynastii, Idryses I, jest pochowany w pobliskim miejscowości Moulay Idriss. — Komentarz Komitetu Światowego Dziedzictwa z 1997 r.
Medina Azahara - Conjunto Arqueológico Madinat al-Zahra
W okresie islamskim, który rozpoczął się w VIII wieku naszej ery, miasto Tetouan miało szczególne znaczenie, ponieważ stanowiło główną trasę łączącą Marokko z Andaluzją. Po ponownym podboju Hiszpanii miasto to zostało odbudowane przez uchodźców z Andaluzji, którzy zostali wysiedleni przez Hiszpanów. Architektura i styl artystyczny miasta są bardzo charakterystyczne i wykazują duże wpływy andaluzyjskie. Chociaż Tetouan jest jednym z najmniejszych osad arabskich w Marokku, to niewątpliwie jest również najbardziej zachowanym i niepoddanym późniejszym wpływom zewnętrznym miastem. — Komentarz Komitetu Światowego Dziedzictwa z 1997 roku
Znajdujące się na północnym zachodzie, nad atlantyckim wybrzeżem Maroka, to stanowisko jest produktem wymiany pomiędzy bogatą arabsko-musulmańską przeszłością a zachodnim modernizmem. Miasto, które zostało wpisane na listę, powstało pod francuską protektoratem w latach 1912 - 30. XX wieku. Obejmuje ono dziedziny królewskie i administracyjne, osiedla mieszkalne i komercyjne, a także ogrody Essais, które zostały zaprojektowane i zbudowane w ramach nowego miasta. Ponadto, część miasta sięga XII wieku. Nowe miasto to największy i najbardziej ambitny projekt miasta nowoczesnego zbudowanego w Afryce w XX wieku, być może najbardziej kompletny. - Komentarz Komitetu Odziedziczenia Światowego z 2012 roku
Forteca portugalska
Forteca wojskowa w Mazaganie wokół Casablanchi była koloniami zbudowanymi przez Portugaliów na początku XVI wieku na wybrzeżu Atlantyku i została zdobyta przez Marokańczyków w 1769 roku. Miasto portugalskie było jedną z pierwszych kolonii założonych przez portugalskich odkrywców na zachodzie Afryki na drodze do Indii. Jest to przykład wzajemnego oddziaływania, wymiany i integracji kultury europejskiej i marokańskiej.
Miasto Essaouira to typowe północnoafrykańskie miasto portowe o charakterze obronnym, które rozwinęło się pod koniec XVIII wieku. Miasto zostało zbudowane na wzór europejskich zamków obronnych z tego samego okresu, z uwzględnieniem lokalnych cech północnoafrykańskich. Fortyna obronna nie jest wielka, ale z niej da się zobaczyć całą bramę miejską nadmorską starego miasta. Bardzo zalecamy zakup biletu i zwiedzenie tego miejsca.
